اثرات ماءالشعیر بر سلامت پوست و مو

ماءالشعیر به دلیل داشتن ویتامین های گروه B و اسید آمینه برای پوست و مو بسیار مفید است و خواص درمانی بسیاری برای خانم های باردار و شیرده دارد و تا حدودی در افزایش ضریب هوشی مؤثر است. ویتامین ها گروه B محلول در آب هستند و به راحتی وارد فاز آبی ماءالشعیر در حین جوشش می شوند که در سنتز میانجی های عصبی نقش مهمی دارند، باعث رفع استرس و بسیاری از اختلالات عصبی دیگر می شوند.

ماءالشعیر یکی از نوشیدنی های معمول است که از جوانه «جو» حاصل می شود و در رفع تشنگی مؤثر است.

ماءالشعیر در رفع خستگی اعصاب، مؤثر است و به دفع سنگ های کلیوی کمک می کند. ماءالشعیر در تأمین آب و الکترولیت های بدن مؤثر است، همچنین ماءالشعیر از استحصال دانه های جو به دست می آید و علاوه بر جو از آب رازک و سایر افزودنی های مجاز خوراکی در آن به کار می رود.

ماءالشعیر دارای چند نوع ترکیب مختلف از جمله ساکارز، گلوکز، مالتوز و ویتامین C، ویتامین های گروه B، اسیدهای آلی، انواع آمینواسیدها، املاح، اسید نوکلئیک و آب گازدار است که در مراحل ساخت آن بعضی از این اجزا از مواد خاصی حاصل می شوند و در طول انجام پروسه بدون تغییر می مانند.

مزه تلخ ماءالشعیر، مربوط به رازک است. رازک همچنین خاصیت آنتی بیوتیکی دارد که به پایداری ماءالشعیر کمک می کند.

عصاره مالت جو حاوی فیبرهای غذایی محلول است که در رفع التهاب روده، یبوست ، فتق معده بسیار موثر است.

فیبرها اثرات زیادی در بدن دارند، از جمله باعث تنظیم عملکرد روده، کاهش خطر بیماری های قلبی و بعضی انواع سرطان می گردند.

ماءالشعیر غنی از انواع فیتوکمیکال ها مانند فلاوونوئیدها، کاروتنوئیدها و آنتوسیانین ها است که در بهبود عملکرد خون رسانی قلب و کاهش ابتلا به پرفشاری خون و سلامت کلیه ها، محافظت از بدن در برابر بروز سرطان ها، سکته های قلبی و مغزی بسیار مؤثر هستند.

زیاده روی در مصرف هر نوع ماده غذایی(حتی اگر مفید باشد) برای سلامتی بدن مضرّ است. بنابراین به مقدار مناسب و متعادل ماءالشعیر بنوشید، نه زیاد.

زیاده روی در مصرف ماءالشعیر، به علت داشتن قند و گازCO2 برای سلامتی مضرّ است، زیرا قند و اسید موجود در آن باعث پوسیدگی دندان ها و ایجاد کالری اضافی و چاقی می شود.

مصرف نوشابه های گازدار برای افرادی که مشکلات معده دارند ضرر دارد زیرا گاز موجود در نوشابه CO2 است که به صورت محلول به حالت اسید کربنیک است.

برای کسانی که معده های حساسی دارند ورود این اسید در معده( اگر چه ضعیف است)، میزان اسیدیته معده را بالا می برد و دو اثر دارد:

۱) ممکن است فرد دچار التهاب یا زخم های گوارشی شود.

۲) پس از مدتی به دلیل هضم سریع تر غذا به کمک این اسید اضافی معده تنبل شده و در صورت نخوردن نوشابه به راحتی نمی تواند غذا را هضم کند.